روایت یک روز از زندگی من (فاطمه آزاد)

بسم الله الرحمن الرحیم

  همه چی به پایان خود نزدیک می‌شد گرمای تابستان به خزان پاییز تبدیل شده بود و بالاخره حضورمان در دانشگاه داشت به واقعیت می پیوست ماجرای آمدن به دانشگاه به خوبی و خوشی تموم شده بود ولی هنوز فضا بوی دلتنگی می داد در مقابل آن شوق آمدن به دانشگاه،دلتنگی را خنثی می کرد ساعت شش عصر بود که وارد فضای دانشگاه شدند و حیاط دانشگاه را با قدم های بلند می کردم بار سنگینی داشتم و خدا خدا میکردم که مسافت حیاط سریعتر تمام شود. وارد ساختمان خوابگاه شدم بخاطر اینکه شب آخری آمده بودم تخت مناسب نصیب من نشد و گفت متاسفانه یا خوشبختانه وارد اتاق شده بودم که همه بچه ها رشته امور تربیتی و از سمت سیستان و بلوچستان بودند با فرهنگ کاملا متفاوت و زبانی متفاوت تر.

 سریع به سرپرستی رفتم و تقاضای عوض کردن اتاقم را کردم به هرحال شانس با من یار بود و و هم اتاقی هایم همکلاسی و هم دوره ای هایم بودند و بعد از غذا خوردن شام که یادم نمی آید چی بود به خوابگاه رفتیم و شروع به معرفی همدیگر کردیم پروسه آشنایی به خوبی به اتمام رسید .

آخر شب شده بود تخت هایمان انتظارمان را می‌کشید .شب اول خیلی خسته بودم اما عادت به یک موقعیت مکانی زمان میبرد و میشود گفت که خواب خوبی نداشتم. بالاخره با هر درد سری که بود به خواب رفتم و صبح ساعت ۶.۵صبح از خواب بلند شدم که با پیام استاد روبه رو شدم امروز کلاس تشکیل نمی‌شود .انگار دنیا را به من دادند‌،اخر ۷ صبح بیدار شدن برایم مشکلی بزرگ بود.سریع به تخت رفتم و دوباره خوابیدن را ادامه دادم.